Bir Şaman inanışı vardır: Her şey birbiri için yaşar.

Doğanın kanunudur.. Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz…
Nehirler kendi suyunu içemez…
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez…
Güneş kendisi için ısıtmaz…
Ay kendisi için parlamaz…
Çiçekler kendileri için kokmaz…
Toprak kendisi için doğurmaz…
Rüzgar kendisi için esmez…
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz.

Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur..
Eski çağlardan süregelen bir anlayıştı bu..
Bütünlüğü anlatırdı. Özü iki cümleydi:

“BEN Biz olduğumuz zaman BEN olurum.”
“BEN, Ben olduğum için SEN, Sensin”.

Yani kendin olmadan hiçbir şey olmaz demek kişinin bencilliğini ortaya çıkartmaktan fazla bir işe yaramayacaktır. Çünkü ben merkezli düşünce sistemi ve mantığı insanoğlunu ancak ticari bir figür haline çevirmekte. Tüm duygu ve düşünceler bir ticari meta halini almakta. Bu pandemi sürecinde aslında tekrar anımsamamız yeniden insani ve vicdani benliğimize dönmemiz ve kapitalist düzenden sıyrılmamız için bir adım atmak ne denli önemli. Sadece BEN demek yeterli.