Yaşamın engebeli ve zorluklarla dolu yollarından geçerken, zaman zaman karabulutlar, hüzün yağmurları üzerinize yağarken, sizi hayata bağlayan büyük bir güçtür sevgi. Bazen uzatılan bir el, içten bir söz, bir dokunuştur. Bazen   tomurcuk açmış bir gül gibi yüzünüzü güldürür, içinizi ısıtır. Sevgi kanayan yaraları iyileştiren ilaçtır. Sevgi, belli bir zaman zarfı ile sınırlanamayacak bir duygudur.  

Günümüzde bu güzel duygu,  14 Şubat Sevgililer Günü’ olarak  tüm dünyada kutlanmaktadır. “Saint Valentine’s Day” yani “Aziz Valentin Günü”dür. İmparator Claudius ordusu için yeni asker alırken, evliliğin bu askerlere engel olacağını düşündüğü için evlilik yasağı koymuştur. Valentin, birbirlerine aşık olan ama İmparator 2. Klaudius tarafından yasak olduğu için evlenemeyen çiftleri gizlice evlendirmesiyle ünlenmiştir. İmparator hakikati öğrendiğinde Aziz Valentin’i ölümle cezalandırmış. Aşıkların  Azizi Valentin sevenleri evlendirdiği ve 14 Şubat’ta toprağa verildiği için 14 Şubat,  Aziz Valentin anısına “Sevgililer Günü” olarak kutlanmaya başlanmış.

Sevgililer günü, Kadınlar, Anneler, Babalar günü gibi ithal edilen, bizim kültürümüzde yeri olmayan bir Hıristiyan geleneğidir. Kapitalist sistemin çılgınca tüketmek için kullandığı bugün; sanki karşımızdaki kişiyi sevme derecemiz aldığımız hediyenin, sürprizin, akşam yemeğinin pahalı olmasıyla doğru orantılıymış gibi bir algı da oluşturulmuştur. Fizyolojik bir ihtiyaç olan sevgi, kapitalist sistemin elinde bir pazarlama aracı olarak farklı din ve kültürleri etkisi altına almıştır. Bu durum toplum da oluşan kültürel  yozlaşmayı açıkça göstermektedir.

 Ancak sevgi bunlardan çok daha özel ve paha biçilmez bir duygudur. Gerçek sevgiyi, materyal olarak paha biçilebilecek şekilde ölçülebilen, lüks ve abartılı hediyelerle satın alınabilen bir duygu değildir. Sevgi satın alınamaz. Sevgi yürekte olur. Yürekte olan sevginin bedeli de olmaz.

 Sevgi iki gönül arasında kurulan bir köprü gibidir. Önemli olan bu köprünün kalıcı ve saygı, sadakat, samimiyet, güven, üzerine kurulması riyasız, yalansız yürekten olmasıdır. Materyaller ve çıkarlar üzerine kurulu olan sözde sevgiler bahanelerle biter.

Bir kişinin karşısındakine sunabileceği en değerli hediye sadakatidir, samimiyetidir. Sevgi sonsuzdur. Yüreğinizde sıcaklığını hissettiğiniz insana sevginizi göstermenin yolu onu senede bir gün hatırlamak değildir. En çekilmez olduğu anlarda sabretmek, şefkat göstermek, affetmek ve katlanmak, aldatmamaktır.

Dostoyevski’nin ölüm döşeğinde eşine söylemiş olduğu sözler gerçek  sevgiyi çok güzel  ifade etmiştir. “Annâ, en üzüntülü ve sevinçli anılarımı seninle bölüştüm. Tek başıma aşamayacağım zorlukları seninle aştım. Ve şunu unutma ki seni büyük bir tutkuyla sevdim. Bir kere bile aldatmadım. Düşüncemde bile.”

Gerçek sevgi hangi pahalı materyale sahip olup olmadığımız değildir. Sadece yürekte hissedilen bağlılık ve bu sevgiye verdiğiniz değer saygı, samimiyet, sadakat ile yaşantınıza yansıtarak sahip olduklarımızın kıymetini bilmektir. Yaşamın temeli olan sevgi yüreğinizden ve yaşantınızda hiç eksilmesin.