ÖZER ATAÇ

Netflix ten harika bir film daha:  Two the popes.

Bu film izlenir.
Filmin yorumunu farklı bir tarz ile paylaşmak istiyorum. 
 
Her bir madde
sahibinde derinleşecek
baslık.

Film vatikanın 
oatinajlarından kesitler içeriyor.

Adeta Teolojik parlementer sistem yonetimini 2 papa üzerinden anlatıyor " İki papa".

Edinilen öğretilen bilgiye bağlanmanın hastalığı kaçınılmazlığı neredeyse mutlaktır.

Değişimin yönü
an' larda derc edilmiştir.

Dünya, ahiretin bir zihinde varlığı; zıtlığın birliği,  içsel med cezirdir.

Kuzey Guney "buluşması; Arjantin, Almanya.

Mülklüler, mülksüzlerin dindarlığı.

Paylaşmak dayanışma;
yanlızlık, bolluk.

Davetçilere mahsus ıslah programları.

Barışçıl rekabet;
yeşil zemin, meşin top; fotbol.

İçsel ilhamların bütüncülük bağları. Tercihler ve keşkeler. Silinmeyen duygular. Acıların. hatrlattıkları.

Farklılıkları oyun vesilesi  kılmak.

Yaradan ile irtibat: topraklama.

Tevzü, basitlik, halkın içindelik,
diğer kamlık.

Değişimi gözetmek; çakılı kazıkların çadırından, akan nehrin kayığına binmek.

Bağlaşık dua,
ikrar/itiraf, pişmanlık, affetmek.

İtiraflara sabr; bin benliğin bulaşığıdır.

Vatikan; davetçilik a.ş.

Görevi isteyene 
 değil, ehline vermek.

Davetcilik; adanmak, şehadet mektebi.

Dogma;  diktatörlüğe davetiye.

Kurallar, sabitliği;
doğaçlama dolaşımı teşvik eder.

Her aydınlanma 
niceliksel karanlıkta büýür.

Dans; rüzgâr ile sörf.

Mum söndüğünde
fitili konuşur. 

Şimdi iki papa
var; vatikanın iki dünyası sanki: dünya aktif ve güncele nezaret ediyor. Biri
göz önunde, diğeri  vatikanın uhrevi yönü "zamanını" bekler gibi.