RIFAT YÖRÜK

“Müslüm” filmini heyecan ve ilgiyle izliyor, seslendirilen şarkılara, türkülere tempo tutarak hafif sesle iştirak ediyorum. Ancak başroldeki Timuçin Esen o şarkıyı, evet evet o şarkıyı söylemeye başladığında artık kendimi ve zamanı tutamıyor, gözyaşları içinde ışık hızıyla çocukluğuma, Diyarbakır’a gidiveriyorum.

Yıl 1970 olmalı. Ofis semtinde Yenişehir Polis Kooperatif Evleri’nde oturuyoruz. Hava astsubayı babamın “Şark hizmeti” dolayısıyla bu güzel, bu kadim şehirdeyiz. Ben de kız kardeşim Emine ile birlikte Bağlar’la sınır teşkil eden tren yolunun kenarındaki Şair Sırrı Hanım İlkokulu’nda okuyorum.

Annem bir gün rahatsızlanıp ameliyat oluyor. Apandisit diye hatırlıyorum. Onu birkaç gün göremiyoruz. Evde büyük bir boşluk var. Üçümüz de çocuğuz. Ben 11, Emine 8, Reşat da 4 yaşında. Emel ise, doğmak için yeniden İzmir’e dönmemizi bekliyor.

Hafta sonu babam bizi Askeri Hastane’ye, annemizi ziyarete götürüyor. Sevinçten uçuyoruz. Merdivenleri koşarak aşıyor, annemi arıyoruz. Odasını bulduğumuzda en küçüğümüz, henüz “ana kuzusu” olan Reşat hemen anneme sokuluyor. Onu sımsıkı kucaklayıp öpen annemin gözleri doluyor.

Oda arkadaşı da sıcak, konuşkan bir hanım. Malum, hastane arkadaşlıkları askerlik gibi kolay unutulmaz. İşte o hanımın sesi güzelmiş ve o yıl çok moda olan “Sevda Yüklü Kervanlar”ı çok güzel, çok içten söylüyormuş. Annem hastaneden çıkıp eve gelince bu şarkıyı ara sıra söyler, radyodan duyduğunda da hüzünlenirdi. Daha sonra sokakta şarkı-türkü sözleri basılı kağıtları bağırarak ve moda bir şarkıyı söyleyerek satan gezgin destancılardan da bu güzel şarkıyı duyuyor ve çocukluk hafızama iyice kazıyorum.

Yıllar sonra öğreniyorum ki, bu eser, rahmetli Müslüm Baba’nın 1969 yılında çıkardığı ilk plağında yer alıyormuş. Şarkıyla aynı adı taşıyan bu plakla meşhur olmuş. Söz yazarı ve bestekarı, Gürses’in yakın arkadaşı, “Bebili Mehmet” lakabıyla anılan Adanalı sanatçı Mehmet Genç’miş. Müslüm Gürses’in de söz ve müziğe katkısı olmuş. Plağın arka yüzündeki şarkı ise “Vurma Güzel Vurma” imiş.

Hala severek dinleyip söylediğim, zaman zaman da ıslıkla çaldığım bu muhteşem eser bana Diyarbakır’ı, rahmetli babamı ve çocukluğumu hatırlatıyor.Kısacası, “Sevda Yüklü Kervanlar” sadece o sevgilinin kapısından değil, benim çocukluğumdan da geçiyor!

Sevda yüklü kervanlar

Senin kapından geçer

Aşk şarabını içenler

Yarin derdine düşer

Bu han garip yatağı

Bülbül derdim ortağı

Aşkın söyletir beni

Feryat feryat

Aşkın ne zor şey imiş

Düşmeden bilemedim

Eller erdi murada

Ben murada ermedim

Bu han garip yatağı

Bülbül derdim ortağı

Aşkın söyletir beni

Feryat feryat

https://www.youtube.com/watch?v=rbVRFTsUUCY