RIFAT YÖRÜK

İmkânsızlıklar içinde boğuşan Yeşilçam yönetmenleri, buna rağmen yılda en çok film çekenler listesinde tüm ülkeler arasında başa güreşirlerdi. Bu kadar yoğunlukları arasında, ünlü artistlerin kahırlarını, nazlarını, kaprislerini çekmek de onlara kalırdı.

Bir senaryodan iki film

Afişte kimin isminin üste yazılacağı konusu en büyük kriz nedeniydi. Bazı artistler ise çekimlerin yarısında ekstra para isteyerek yönetmene şantaj yaparlardı. Bu şantajlardan bunalan bazı yönetmenlerin, intikam amacıyla, çaktırmadan bir senaryodan iki film çıkartarak, şantajcı artistlerden intikam aldıkları “şehir efsanesi” olarak söylenirdi.

Afişlerle kavga eden yönetmenler

Afişlerle kavga etmek ise “şehir efsanesi” değil bir gerçekti. Bir dönem araları açık olan ünlü yönetmenler Atıf Yılmaz Batıbeki ile Osman Fahir Seden, film isimleri üzerinden yani afişlerle birbirlerinden intikam almaya çalışmışlardı.

Atıf Yılmaz'ın, Vedat Türkali'nin senaryosunu yazdığı ve 1961 yılında çektiği film, "Allah Cezanı Versin Osman Bey!" ismini taşıyordu. Bu isme çok kızan Osman Fahir “Erkeklik Öldü mü Atıf Bey?" isimli filmle Yılmaz'a cevap vermişti. İşin ilginç tarafı, iki filmin başrol oyuncusunun da, o yılların yakışıklı jönü Orhan Günşiray olmasıydı.

İkisi de kahraman nasıl olsa…

 “Kasımpaşa” kitabının yazarı Sennur Sezer, Aynalıçeşme’yi “Tepebaşı’ndan Kasımpaşa’ya alıştıra alıştıra inmenin yoludur” diye tarif eder. Ve Aynalıçeşme semtindeki eski sinemalardan çocukluk, gençlik hatıralarını anlatır. Sezer, Gülçin sinemasının yaşlı makinistini de anmadan geçemez:

“Bu filmler elbette Aynalıçeşme’de de gösterilmiştir. Mesela Gülçin Sineması’nda... Hani makinisti yaşlı olduğundan kopan filmleri yanlış eklermiş ya…Yanlış yerlerden eklemesi önemli değil; gençlerden biri çocukluğunda onun Cüneyt Arkın filmine Kartal Tibet’i eklediğini ve istifini bozmadan şunları söylediğini belirtir;

‘Ne olacak? İkisi de kahraman değil mi?”