Güzel fikir, doğru olmasa bile hoşa gider. Yalan kadar hiçbir hayvan velud değildir: Bir yalan en aşağı on yalan doğurur.

Kendi kibrimize dokunmasa, başkalarının kibrinden şikayet eder miyiz. Cemiyetler, şehirler gibidir: Harap olsalar da büyük ve sağlam parçaları ayakta kalır. Kendisini pek çok seven pek az sevdirir. Revaç bulan çoğalır: Yalan, doğru, iyilik, fenalık….

İnsan hakikaten enfes mahlukat, eğer kalp genç, dimağ yaşlı doğsa. Güzel gözde manidar nazar ise, büyük zekaya nispetle zarafet odur. Kalp ile dimağı uzlaştırmak: İşte hikmeti amele. Ter, vücudun göz yaşıdır. Hasisin hayatı kesesine ve kesesi hayatına bağlıdır. Hatanın ebadını, muhitinin mevkisi tayin eder: Aynı hata büyükte büyük, küçükte küçük görünür. Menfaat, cemiyeti beşeriyenin çimentosudur. Ne yapayım, diye düşünmektense bir şey yapma, düşün!

Her şeyi sırasında yapmak: İşte zarafeti fiile. Zarafet insanı sevdirmek için kafi değildir, zarafetten hiç nasibi olmayan güç sevilir.Tebdili hissiyat ne kadar kolay ise, tebdili efkar o kadar zordur. Düşmanlığı dostluktan ziyade saklamayan yürek pek nadirdir. Aşıklar arasında hakaret buse ile ödenir. Daima tasdik veya daima inkar: Akıllı muhatabı çıldırtmak için ikisi de bir yola çıkar.

Güzel söyleyeceğinden emin değilsen sus: İcabı zarafet budur. Para ile muhabbet olmaz.Ama….fakat parasız muhabbette sürmez. Bedava sirke baldan tatlıdır, deriz ama çoğumuza en pahalı şey en tatlı gelir. Ettiği iyiliği ve gördüğü fenalığı unutmayan, gördüğü iyiliği ve ettiği fenalığı çabuk unutur.

İyi fikirler doğru dimağlardan, güzel fikirler ince dimağlardan doğar. Altınla kazanılan muhabbetler kolaylıkla demir zincir şeklini alır. Yalnız kendi nefsini düşünerek dost arayan hadimetçi arıyor demektir. Bir erkeğin aklını almaya kast eden kadın, daima işine elverecek kadar zeka bulur.

Büyük kalpler, büyük binalar gibi daima kendini gösterirler. Kalbin hacmini, ihata ettiği muhabbetler tayin eder. Edebadan biri eseri edebiye diye hanımlara verilmiş konferanslarını gösteriyormuş. Yarın zeka diye fesini de gösterebilir. Zayıfın her hali gibi iyiliği ve fenalığı da zayıftır. (Tiryaki Sözler 2, Cenap Şahabettin, 1334, S.156-164)