O yaprağı kapadım.

Ayağının altına karpuz kabuğu koydu.
Ayağına sıcak su mu dökelim?
Ayağına ip taktı.
Ayağına taş dokunsa benden bilir.
Ayağına taş bağla ki başına denk gelsin.
Ayağını sıcak, başını serin, az ye, düşünme derin.
Ayağıyla gelene, ölüm olmaz.
Ayağına kira mı ister?
Ayağı üzengide.
Ayağı suya erdi.
Ayağını yorganına göre uzat.
Ayak postal, baş püskül, sonradan görmek ne müşkül.
Ayakkabılarını çevirdi.
Ayakkabına tuz koydum.
Ayaklı kütüphane.
Ayakkabı dar olunca, dünya başa dar olur.
Ay ışığında ceviz silkelemez.
Ay doğar gediğinden, insan utansın dediğinden.
Ay doğuşundan, insan yürüyüşünden bellidir.
Ay gördünse bayram et.
Aydın abasıdır, kısa kes.
Ayın on dördü gibi.
Ayın son çarşambası gibi, kimine yarar, kimine yaramaz.
Ayvaz paşa, kola çıktı.
Aydın havası.
Ayranı yok içmeye, gümüş köprü ister geçmeye.
Aynaya bak ta yüzünü gör.
Ayı vurulmadan, derisi satılmaz.
Ayı ayı iken yenilmesini istemez.
Ayıdan adam olmaz.
Ayısız orman olmaz.
Ayının kaval çalmasına döner.
Ayvaz kasap, hep bir hesap.
Ey abdal!... ey derviş…. akçe ile biter her iş.
İpten, kazıktan kurtulmuş.
İpini sürükler.
İpini kırdı.
İpten kuşak kuşandı.
İpi, sapı yok.
İp takmadı.
İpiyle kuyuya inilmez.
Ettiği hayır, ürküttüğü kargaya değmez.
İç, dediler, çeşmeyi kurut demediler a!
İçtik üzüm suyunu, döktük gözün suyunu.
İç oğlan çavuşu kıyafetli.
Erteye kalan, arkaya kalır.
Erdiğine erer, ermediğine taş atar.
Erken kalkan aldanmamış.
Erken evlenen döl alır.
İrisini ipe, ufağını çöpe dizer.
İş ola, hayır gele.
İş, işten geçti.
İş içinde iş var.
İş olacağına varır.
İş bitirenin kötüsü olmaz.
İşten artmaz, dişten artar.
İşin yok ise şahit, paran çok ise kefil ol.
İşinin celladıdır.
İşi altın oldu.
İşin sonuna bak.
İş çığırından çıktı.
İşi sırma gümüşüdür.
İşitilmemiş cihanda haber olmaz.
İğne ile kuyu kazar.
İğne atsan yere düşmez.
İğne deliğinden Hindistan'ı seyir eder.
İğneden ipliğe varınca.
İki el bir baş içindir.
İki eli kandadır.
İki eliyle kara bulaştırır.
İki ayağını bir pabuca koydular.
İki iş bir olmaz, ayrı ayrı düşünmeli.
İki bülbül bir dala konmaz.
İki dirhem bir çekirdek. İki desti tokuşunca biri elbet kırılır.
İkisini bir kazana koysalar kaynamaz.
İki sıkımdan bir mıstıkım çıkar.
İki sağırlar, biri birini ağırlar.
İki su bir ekmek yerini tutar.
İki taş çattık, bir baca oldu.
İki tavşan birden tutulmaz.
İki tavşanı birden kovalayan hiç birini tutamaz.
İki kaptan bir gemiyi batırır.
İki kuru bir yaş olmazsa, bağrını deş.
İki kulak bir dil için, sen iki işit bir söyle.
İki kişi lakırdı ederken üçüncüsü sen olma.
İki lakırdıyı bir yere getiremez.
İki yaşındaki sıpa,kendi gider suya.
İki yakası bir yere gelmez.
İki yeminden, bir emin.
Elçiye zeval olmaz.
İlk atılan taş uzak düşer.
İlk vuran okçudur.
İlk pazar, pazardır.
İlk gözünün ağrısı.
İnce eler, sık dokur.
İnci gibi göz yaşları döker.
İneğe koftun (susam posası) verilmezse, sütü alınmaz.
Eyüb sabrı.
İyi adamın zevcesi kurna başında belli olur.
İyi evladın var neylersin malı.
İyi evlat ana babayı vezir, kötüsü rezil eder.
İyi olacak hastanın hekim ayağına gelir.
İyi olursa bahtından, kötü olursa bizden bilir.
İyi iş altı ayda biter.
İyi ile konuşan çuvalını un doldurur.
İyi dost kara günde belli olur.
İyi söylersen iyi işitirsin, kötü söylersen kötü işitirsin.
İyi söz demir kapıyı açar.
İyi kadının kocası cübbesinden bellidir.
İyi, kötü geçit başında belli olur.
İyi, gitmeyince kadri bilinmez.
İyilik iki baştan olur.
İyilik et, denize at, balık bilmezse, halık bilir.
İyilik bilmeyen adam, adam sayılır mı?
İyilik zayi olmaz.
İyilik, gariptir, sahibini kimse tanımaz.
İyilik gibi alemde sermaye olmaz.
İyiliğe iyilik her kişinin karı, kemliğe iyilik ise er kişinin karıdır.
İyiliğe kemlik, alemde olanıymış, olanıdır.