EFENDİLER,

AZİZ ÜSTADIMIZ, AHMET HİKMET BEYİN, ALTUN ORDUSUNU HEPİNİZ OKUMUŞSUNUZ, BELKİ BAZILARINIZ EZBERLEMİŞSİNİZDİR. BUNUNLA BERABER BEN SÖZLERİME  FETHE OLMAK ÜZERE , ONDAN BİR KAÇ SATIR OKUMAKLA BAŞLAYACAĞIM:

“ATLAR KİŞNER, KAĞNILAR GICIRDAR, KARGILAR ŞAKIRDAR, YİĞİTLER, DELİKANLILAR BAĞIRIR, ÖKÜZLER BÖGÜRÜR, KÖPEKLER HAVLAR……KAR YAĞAR , RÜZGAR SAVURUR: TİPİ ETRAFI SARMIŞ, GÖZ GÖZÜ GÖRMEZ……..KOŞAN, DÜŞEN, AĞLAŞAN, GÜLÜŞEN KADIN ERKEK, GENÇ İHTİYAR BİRBİRİNE GİRMİŞ; TELAŞ, ÇIĞLIK, YERİ GÖGÜ ÇINLATIYOR. ORDU, ORDU, CİHAN , CİHAN İNSAN KÜMELERİ YEKDİĞERİNİ İTİP KAKIYOR, BİRİ BİRİNE GİRİP ÇIKIYORDU. GÖK KUBBESİ YARADILALI BÖYLE BİR KARGAŞALIK, BÖYLE BİR MAHŞER GÖRMEMİŞTİ.

GEL! GİT! DUR! TUT! KES! YAK! YIK! SÜR! GİBİ BİR HECELİ SERT, KORKUNÇ; KATİ EMİRLER HAVADA GÜRLÜYOR…………

HER KAFİLENİN ÖNÜNDE İRİ İNEKLER, ÖKÜZLER, YÜKLÜ KISRAKLAR, TAYLAR; SEVİMLİ KUZULAR, KÖPEKLER….ONLARIN ARKASINDA KIZLAR, ÇOCUKLAR, DAHA SONRA YANLARINDA YAYALAR, BELLERİNDE OKLARI , ELLERİNDE KAMÇILARI, KISA BOYLU HIRÇIN ÇEVİK ATLARINA BİNMİŞ YİĞİTLER, TERKİLERİNE YİNE KADINLARINI, GÖNÜLDAŞLARINI ALMIŞLAR, SEGİRTİP, HAYKIRIYORLARDI……BU HENGAMENİN KARŞISINDA UÇMASINI ŞAŞIRAN KARLARI, HERÇ VE MERÇ EDİYORLAR. UZAKLARDA BAĞIRAN, KAÇIŞAN İRİ KUŞLARI, BEYAZ AYILARI, AÇ KURTLARI ÜRKÜTÜYORLARDI…..

BAZEN BAŞINDA SAMUR KALPAĞI, SIRTINDA KURT POSTUNDAN GOCUĞU, ELİNDE PARLAYAN ALTUN KARGISI OLDUĞU HALDE İRİ GÜRBÜZ BİR ATINA BİNMİŞ İRİ GÜRBÜZ PALABIYIKLI  BİR SÜVARİNİN BİRDEN BİRE GÖRÜNÜŞÜ BÜTÜN BU KARIŞIKLIKLARI , BU KARGAŞALIKLARI, BU ÇIĞLIKLARI, BU HIRILTLARI BİRDEN SUSTURDU; İNSANLAR SUSAR, ATLAR SUSAR, RÜZGARLAR SUSAR, DÜNYA SUSARDI!......    VE ONUN BİR “ TEK DUR “ DİYE GÜRLEMESİ BÜTÜN BU AKAN, KÖPÜREN CANLI DENİZİ DİM DİK DURDURURDU: İNSANLAR DURUR, DÜNYA DURURDU!.... O ZAMAN TEKMİL DUDAKLARDA KORKUNÇ VE MUKADES İKİ KELİME TİTRERDİ;

AY HAN!......

BU BİR TUFAN, BİR KIYAMET, BİR MAHŞER İDİ. TA TİBET CİVARLARINDAN, KARA HITAY CİVARLARINDAN, KARA KURUM BOZKIRLARINDAN, KIPÇAK ……(OKUNAMADI) AFİN AFİN TOPLANAN BU ADAM TUFANI DALGALANA DALGALANA İLERLİYORDU. RASTGELDİĞİ ENGELLERİ DURUP EZİYORDU.

GÜNLER, GECELER, HAFTALAR, AYLAR GEÇDİ. NUH TUFANI GİBİ DÜNYANIN DEVRANINI, TARİHİNİ, DEĞİŞTİRECEK OLAN BU İKİNCİ TUFAN BİR “TÜRK TUFANI” İDİ. BU TUFANIN HER DAMLASINDA BEŞERİYETİN NESLİ ATİSİ İÇİN BİR BABA HÜVİYETİ SAKLI İDİ….. BU TUFAN AVRUPANIN O ZAMAN İÇİN YIPRANMIŞ, KİRLENMİŞ ÇEHRESİNİ YIKAYACAK, BU TUFAN RUHLARA NEŞE, GÖNÜLLERE MUHABBET, ADİLANE KUVVET VERECEK, ÇELİMSİZ KADINLARDAN GÜRBÜZ ÇOCUKLAR PEYDA EDECEK İDİ. BU ALTUN ORDUDA MİLYONLARCA İKİNCİ HAZRETİ ADEM, MİLYONLARCA İKİNCİ EBUL BEŞER CEVHERİ VARDI. BU TÜRK TUFANI, BU FEYZ TUFANI, BEŞERİYETİN TEKAMMÜLÜ İÇİN BİR HALETİ TABİİYE, BİR RAHMET İDİ. BİR SEVKİ FITRİ, BİR AZİM KUVVET İLE GİTTİKÇE KÖPÜRÜYOR, GİTTİKÇE YAYILIYOR, GİTTİKÇE YUYUYORDU.  ÖNÜNE GELEN ORMANLARIN KOCA KOCA AĞAÇLARI, ÇAYIRLARIN MİNİ MİNİ ÇİMENLERİ GİBİ ATLARIN AYAKLARI ALTINDA EZİLİYOR, ARKADA BİR YEŞİL OT BİLE GÖRÜNMEZ OLUYORDU…….

DENİZLERE BENZEYEN BÜYÜK NEHİRLER, BUNLARIN ÖNÜNDE BİRER YILANVARİ KIVRILARAK YATAKLARINDAN ÇIKIYOR VE TEBDİLİ İSTİKAMET EDİYOR, ÇAĞLAYANLARINDA BİR TEMLENAM BİLE İŞİTİLMEZ BİR HALE GİRİYORDU. ….. DAĞLAR BU TUFANA GEÇİT VERMEK İÇİN YA AŞINA AŞINA YARILIYOR,  YA EZİLE EZİLE YUMULUYORDU. .. BU  SÜRATLE BİTMEZ, TÜKENMEZ ORDU VE HALKI KARA, KIZIL, AK BATAK KUMLARDAN GEÇDİLER; DAĞ, YAR, DERE, TEPE, ORMANLARDAN AŞTILAR; ÇAMURLARA BULANDILAR, ÇIĞLARLA YUVARLANDILAR. ….YOLDA BABALAR, BOĞALAR ÖLDÜ; ÇOCUKLAR, DANALAR DOĞDU, ANALAR, KISRAKLAR DÜŞTÜ; KIZLAR, TAYLAR BÜYÜDÜ… DÜŞEN DÜŞTÜ, ÖLEN ÖLDÜ; DENİZDEN BİR DAMLA EKSİLMİŞ GİBİ TUFAN YİNE KABARDI; YİNE İLERLEDİ.”

BU, EFENDİLER, TÜRK İLLERİNİN ŞARKDAN GARBE DOĞRU GÖÇMELERİNİN, GARBE, GARBİ İSTİLALARININ MENKIBEVİ: FAKAT VUZUHLI, İDDİALI, MUKADDERLİ, TARİHİ HİKÂYELERİNDEN DAHA CANLI VE RUHİ İTİBARIYLA DAHA DOĞRUDUR. BU BİR KİTLE, TÜRK SELİ, BU TÜRK DERYASININ FEYZANI ÖLÜMLERDEN HAYATLAR YARATARAK, SALİBLERDEN MEDENİYETLER ÇIKARARAK ÖNÜNE RAST GELEN ISLAVLARI, CERMENLERİ, FRENKLERİ, LATİNLERİ KAPLADI.