NAZİFE YILMAZ

Adam koşarak Gemiye yetişir, Gemi hareket etmek üzeredir. 

Bıkkın, bitik bir halde  sağa sola  şaşkın şaşkın bakar.  
Gemi limandan hareket  eder, denizin ortasına geldiğinde, içeriden bir ses; Kaptan Gemiyi durdur ineceğim.
Tüm yolcular döner bakar ne diyor bu adam. Kaptan duymaz tekrar seslenir. Sana diyorum gemiyi durdur ineceğim.
Yolcular mırıldanmaya  başlarlar. 
Bu delimi hastamı arkadaş  denizin ortasında inmeye çalışiyor.
İçlerinden biri bağırarak arkadaşım farkındamısın, nerde olduğumuzu, nereye gideceksin. Yolcu farkındayım ben de tam bunun için sesleniyorum o beni indirsin. Söylenmeye devam ediyor, Allah kerimdir elbet gidecek bir yer bulurum. Kaptan hakkımı sana helal etmiyorum.
Kaptan tekrar bakar arkadaş bir derdin mi var, Kaptana döner derdim olmasa sana Deniz’in ortasında beni indir demezdim.
Gemi ortasında ilerliyor. Yolcular sessiz ve şaşkın şaşkın bakışıyorlar. 
Adam hüzünlü dertli düşünceye dalmış. 
Gemi limana varır. Kaptan yerinden kalkar yolcunun yanına gelir.
Arkadaşım denizin ortasında gidecek yer olmaz, neden inmek istedin. Adam kaptana döner pişkin pişkin denize düşen yılana sarılır. Ben de tam bunun için denizin ortasında inmek istedim.Yılana sarılmak istedim. Çaresizim bitkinim bıkkınım bunun için kaptan. 
Kaptan yılanlara, köpek balıklarına yem olacaktın.  
Adam kaptana sen karadaki yılanları çiyanları görmedin mi, beni karaya çıkardın bunların eline bıraktın .
Kırgın bitkin adam arkasını döner giderken Kaptan hakkımı sana helal etmiyorum diye tekrarlar...
Yoluna devam eder....